Κέρκυρα, Νια Βδομάδα στη φύση και στις ψυχές

Η Κέρκυρα, οι ακρογιαλιές, οι ελαιώνες, τα κυπαρίσσια, το ηλιοβασίλεμα στον Πέλεκα, τα καντούνια του Καμπιέλο, το Λιστόν, η Σπιανάδα, τα κάστρα, τα Μουράγια, φτιάχτηκαν για να ταιριάξουν με το τελετουργικό της Μεγάλης και Νιας Βδομάδας και οι φιλαρμονικές, τα πένθιμα και τα θριαμβευτικά εμβατήρια, οι «μπότηδες», τα φλάμπουρα, έγιναν για να ταιριάξουν με την Κέρκυρα...

Σαν τη θάλασσα της Γαρίτσας η φύση «κυματίζει» στους χαμηλούς λόγους γύρω από τους Χωροεπίσκοπους, στην καρδιά της βόρειας Κέρκυρας, το μεσημέρι της Κυριακής του Πάσχα. Οι ελαιώνες είναι χρωματισμένοι και αυτοί με την πατίνα του χρόνου. Οι ποικιλόμορφοι κορμοί έχουν αποτυπωμένη πάνω τους μια ολόκληρη ιστορία. Και τα κυπαρίσσια πετάγονται πάνω και από τις πιο ψηλές ελιές για να δημιουργήσουν πραγματικά το νησί των Κορφών. Σε αυτό το φόντο ακούγεται η ευχή «κάθε σου μέρα Λαμπρηά, κόρη μου» και τσουγκρίζουν τα αβγά που είναι βαμμένα με φύκια από τη Λευκίμμη.

Πριν από τη Λευκίμμη, στην άλλη γωνιά της Κέρκυρας, κάπου κοντά στους Ρουμανάδες, τη Νια Δευτέρα, ένα τραπέζι ακουμπά στον κόκκινο τοίχο του παλιού υποστατικού που το τριγυρίζουν οι ελαιώνες. Μια εικόνα, ένα θυμιατό, δύο λευκοί κρίνοι και τρία κόκκινα τριαντάφυλλα δείχνουν ότι αναμένεται κάποια σπουδαία επίσκεψη. Και πράγματι, αναστάσιμα τροπάρια ακούγονται προτού ακόμη προβάλουν από τον πράσινο ορίζοντα πρώτα το ψηλό κοντάρι με τις κόκκινες και άσπρες κορδέλες και τον σταυρό στην κορυφή, το λάβαρο της Ανάστασης, ο σταυρός του μαρτυρίου, τα εξαπτέρυγα, ολόκληρη πομπή που έφτασε ως εδώ, οδηγούμενη από μια παλιά παράδοση, σε ένδειξη σεβασμού στην αρχοντική οικογένεια που δέσποζε στην περιοχή.

Μια τέτοια πομπή βγαίνει λίγο αργότερα και από την πρώτη εκκλησία της Λευκίμμης. Μια γερόντισσα με την παραδοσιακή άσπρη μαντίλα της και μια νέα κοπέλα με μοντέρνα ρούχα κρατούν από κοινού την εικόνα της Ανάστασης. Η τοπική μπάντα με τα πορτοκαλί διακριτικά της είναι φυσικά παρούσα. Από κάθε εκκλησία από την οποία περνά η πομπή βγαίνουν και άλλες εικόνες, ώσπου γίνεται μια μεγάλη λιτανεία που «κυλά» στους δρόμους της κώμης. Προπορεύεται ένα λάβαρο με την εικόνα της Ανάστασης επάνω σε πολύ ψηλό ιστό, το οποίο κουμαντάρει ένας γεροδεμένος άνδρας. Ξαφνικά η πομπή σταματά και προσανατολίζεται προς τα δυτικά ψέλνοντας το απολυτίκιο του Αγίου Σπυρίδωνος. Προς τα εκεί βρίσκονται η πόλη της Κέρκυρας και ο ναός του Αγίου.

Κάτω είναι στρωμένα κολλαριστά ασπροκέντια, σεντόνια και μαξιλάρια με λουλουδοπέταλα. Οι ιερείς γονατίζουν, διαβάζουν το Ευαγγέλιο και κάνουν δεήσεις. Ακολουθεί ένα αναστάσιμο ξέσπασμα με ισχυρές εκρήξεις και πυροβολισμούς. Αυτή η δέηση επαναλαμβάνεται για μία ακόμη φορά, προς τα ανατολικά, σε άλλο σημείο της διαδρομής μέσα στη Λευκίμμη, προτού οι εικόνες επιστρέψουν στο τέμπλο και λίγο προτού ολόκληρη η Κέρκυρα αρχίσει να νοσταλγεί την ατμόσφαιρα του Πάθους και της γιορτής, και να αδημονεί για την επόμενη Μεγάλη και Νια Βδομάδα.