Βρισκόμαστε από εχθές στη Νάξο και αισθανόμαστε ότι μπήκαμε σε μια ανοιχτή και καταδεκτική αγκαλιά. Ψυχανεμιζόμασταν, και το γράψαμε στο κείμενο του καταλόγου της έκθεσης του Απόστολου Χατζαρά που θα εγκαινιαστεί στις 11 Αυγούστου στο Χαλκί, ότι η Νάξος έχει εκτεταμένο εσωτερικό κόσμο και πλούσια εσωτερική ζωή. Το αισθανθήκαμε αμέσως, από την υποδοχή του Βαγγέλη (Naxos Filoxenia), του Άλεξ (γκαλερί Fish & Olive) του Γιάννη, της Μαρίας, και το είδαμε στο τραπέζι του «Naxian Collection» μέσω μιας ποικιλίας τοπικών τυριών, ξινομυζήθρα φρέσκια και ξερή, γλυκιά μυζήθρα, γραβιέρα, κεφαλοτύρι αρσενικό και παλαιωμένο (το καλύτερο, πιο καλό και από παρμεζάνα), δίπλα στο ντόπιο, σπιτικό τσίπουρο. Όλα αυτά είναι προϊόντα της εσωτερικής ζωής της Νάξου.
Στις παραλίες, κάπου 35 χλμ. αμμουδιάς, στη νοτιοατολική μεριά του νησιού, η ζωή είναι εξωστρεφής, στον Άγιο Προκόπιο, την Αγία Άννα, τον Μάραγκα, την Πλάκα, τον Ορκό και κυρίως στη Μικρή Βίγλα όπου συμβαίνει μια έκρηξη καλοκαιριού με τους «αετούς» (kiteshurf) και τις ιστιοσανίδες. Το θέαμα των τολμηρών που κρέμονται από τον «αετό», σερφάρουν στις κορυφές των κυμάτων και πραγματοποιούν εντυπωσιακά άλματα, είναι μαγευτικό ειδικά την ώρα του ηλιοβασιλέματος. Αυτή ή ώρα είναι η καλύτερη και στο λιμανάκι της Αγίας Άννας, από τα τραπέζια της ταβέρνας «Φάρος», την ώρα που επιστρέφουν τα τρεχαντήρια από το ψάρεμα. Ο Νικόλας Χίος έχει την ταβέρνα εδώ και 29 χρόνια και όπως λέει σερβίρει πάντα ότι θέλει να σερβίρουν σε εκείνο. Έχει άποψη για το ψήσιμο των ψαριών και έχει συνεχώς το μυαλό του στη ψησταριά, γιατί οι γυναίκες και το ψάρι θέλουν χάδια. Ένα λεπτό άμα ψηθεί παράπανω πάει το έχασες το ψαράκι, λέει. Η σκορπίνα ψητή που μας φέρνει λέει ότι δεν χρειάζεται λεμόνι γιατί λεμόνι βάζουμε σε ό,τι δεν έχει γεύση και φέρνοντας μύδια με κρεμμύδι, σκόρδο, μαϊντανό και κρασί, σχολιάζει ότι ενισχύει τη γονιμότητα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου