Η εξωτική πλευρά της Ελλάδας
Το χιόνι
είναι το επισκεπτήριο του χειμώνα και τα βήματά μας πάνω στο λευκό πέπλο είναι
το δικό μας επισκεπτήριο στην επικράτεια του χειμώνα. Ο παλαιός περιηγητής που
έγραφε και σε αυτήν εδώ την εφημερίδα, ο Κώστας Ουράνης, έλεγε: «Για μας, τους
κατοίκους της χώρας του ήλιου και του γαλάζιου φωτεινού ουρανού, το χιόνι είναι
ένας επισκέπτης τόσο ξένος, τόσο μακρυνός και τόσο περαστικός όσο και οι
αιώνιοι εκείνοι οδοιπόροι. Σαν κι αυτούς έχει κάτι το μυστηριώδες. Σπανιότατα
έρχεται να αναμιχθεί στη ζωή μας. (…) Το χιόνι, το μυστηριώδες και μακρυνό
χιόνι, έχει απλώσει στην κορυφή και τις ψηλές πλαγιές του βουνού τις άσπρες
σκηνές του καταυλισμού του...». Πράγματι, για εμάς το χιόνι είναι η εξωτική
πλευρά της Ελλάδας, που αυτή την εποχή προβάλλει με όλη τη μεγαλοπρέπειά της
στους λευκούς τόπους, εκεί όπου δεν είναι τόσο σπάνιο. Εκεί όπου οι τόποι
βρίσκουν τον πιο αντιπροσωπευτικό χαρακτήρα τους, στη ζεστή καρδιά του χειμώνα.
Γιατί το λευκό τοπίο είναι και συμβολικό της αθωότητας. Γιατί αθωότητα στους
λευκούς τόπους σημαίνει μηνύματα από τα παλιά, από την παιδική ηλικία, από την
παράδοση, στη γωνιά που τριζοβολούν τα ξύλα στο τζάκι, στο τραπέζι της μαμάς
και της γιαγιάς...
Στα
«Ταξίδια» του «Βήματος» της Κυριακής 12 Ιανουαρίου 2013 η λευκή μαγεία: Οι τόποι της αθωότητας μας προσκαλούν
στις κορυφές και στις ψηλές πλαγιές των βουνών, στο μυθικό Μαίναλο της
Αρκαδίας, στα αλαφροΐσκιωτα Τρίκαλα της Ζήρειας, στο ατμοσφαιρικό Μέτσοβο και
στο Ανήλιο της Πίνδου και στα πανοραμικά Τρία-Πέντε Πηγάδια πάνω από τη Νάουσα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου